ﮐﯿﺴﺖ ﻣﻬـــــﺪﯼ(عج) ﺭﺍ ﮐﻨﻮﻥ ﯾﺎﺭﯼ ﮐﻨﺪ؟

ﺷﯿﻌﯿﺎﻥ ﺭﺳﻢ ﺗﺸﯿّﻊ ﺍﯾﻦ ﻧﺒﻮﺩ
ﺑﺎﯾﺪ ﺍﯾﻦ ﺯﻧﮕﺎﺭ ﻏﻔﻠﺖ ﺭﺍ ﺯﺩﻭﺩ،
ﺷﯿﻌﻪ ﺍﯼ؟ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﭼﺮﺍ گوشت ﺷﺪﻩ؟
ﻋﻬﺪ ﻭ ﭘﯿﻤﺎﻧﺖ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺖ ﺷﺪﻩ؟
ﺩﺭ ﺍﺯﻝ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺗﻮ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﯼ...
ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﺸﮑﺴﺘﻪ ﺍﯼ؟

ﺷﯿﻌﻪ ﻣﻮﻻﯼ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﯾﺎﺩ ﮐﻦ
ﺍﺯ ﻏﻢ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﺍﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮐﻦ
ﻫﯿﭻ ﺩﺍﻧﯽ ﺣﺎﻝ ﻣﻮﻻ ﭼﻮﻥ بوَد؟
ﺩﯾﺪﻩ ﺍﺵ ﮔﺮﯾﺎﻥ ﻭ ﻗﻠﺒﺶ ﺧﻮﻥ بوَد
ﻫﯿﭻ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﻠﺒﺶ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ؟
ﭘﺸﺖ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺑﺎﺭ ﻏﻢ ﺑﺸﮑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ

ﺷﯿﻌﯿﺎﻥ! ﺑﺲ ﻧﯿﺴﺖ ﻏﻔﻠﺖ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥ؟!
ﻏﺮﺑﺖ ﻭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﻮﻻﯾﻤﺎﻥ؟

"ﻣﺎ" ﺯﺧﻮﺩ ﻣﻮﻻﯼ ﺧﻮﺩ را ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺍﯾﻢ،
ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺧﻮﯾﺶ ﻏﺎﻓﻞ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﯾﻢ
ﮔﺮﭼﻪ ﺍﺯ ﯾُﻤﻦ ﻭﺟﻮﺩﺵ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﯾﻢ
ﻗﻠﺐ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺳﻮﺯﺍﻧﺪﻩ ﺍﯾﻢ

ﺩﺳﺖ ﻣﻬـــــﺪﯼ(عج)ﺑﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﺎﺳﺖ،
ﻗﻔﻞ ﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺮﺩﺍﺭ ﻣﺎﺳﺖ

ﻣﺎ ﻋﺒﯿﺪ ﻭ ﻋﺒﺪ ﺩﻧﯿﺎ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﯾﻢ
ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﻣﻬـــــﺪﯼّ ﺯﻫﺮﺍ(س) ﮔﺸﺘﻪ ﺍﯾﻢ...
ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﻏﺼﻪ ﻣﻮﻻ ﺷﺪﯾﻢ
ﺟﻤﻠﮕﯽ ﺳﺮﮔﺮﻡ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﺷﺪﯾﻢ
ﺍﺯ ﺩﻋﺎ ﺑﻬﺮ ﻓﺮﺝ ﻏﺎﻓﻞ ﺷﺪﯾﻢ
ﺳﺨﺖ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺭﻩ ﺑﺎﻃﻞ ﺷﺪﯾﻢ !

ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﺍﺩﻋﺎﯼ ﺑﻨﺪﮔﯽ
ﭘﺎﺳﺨﯽ ﺩﺍﺭﯼ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﯽ
ﻏﺎﻓﻠﯽ ﺍﺯ ﻏﺮﺑﺖ ﻣﻬﺪﯼ ﺍﮔﺮ
ﮔﺸﺘﻪ ﺍﯼ کوفی نداری خود خبر.

ﻣﻬـــــﺪﯼ ِﺯﻫﺮﺍ(س)ﺣﺴﯿﻨﯽ ﺩﯾﮕﺮﺳﺖ
ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻣﻌﺼﻮﻡ ﻧﺴﻞ ﺣﯿﺪﺭ ﺍﺳﺖ
ﻏﯿﺒﺖ ﺍﻭ ﮐﺮﺑﻼﯾﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺳﺖ
ﺑﻬﺮ ﺷﯿﻌﻪ ﺍﺑﺘﻼﯾﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺳﺖ
ﮐﻞّ ﺍﺭﺽ ﮐﺮﺑﻼ ﯾﻌﻨﯽ همین
ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﺣﺠﺖ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﺯﻣﯿﻦ !
ﺷﯿﻌﺎﻥ ‏« ﻫﻞ ﻣﻦ ﻣﻌﯿﻦ ‏» ﺁﯾﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ
ﺑﺸﻨﻮﯾﺪ ﺍﯼ ﺣﻖ ﭘﺮﺳﺘﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﻭﺵ

ﮐﯿﺴﺖ ﻣﻬـــــﺪﯼ(عج) ﺭﺍ ﮐﻨﻮﻥ ﯾﺎﺭﯼ ﮐﻨﺪ؟
ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺧﻮﺩ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﯼ ﮐﻨﺪ
ﮐﻮ ﺑُﺮﯾﺮ ﻭ ﮐﻮ ﺯﻫﯿﺮ ﻭ ﮐﻮ ﺣﺒﯿﺐ
ﺗﺎ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﻣﻬﺪﯼ ﺯﻫﺮﺍ(س) ﻏﺮﯾﺐ
ﮐﻮ ﺍﺑﻮﻓﺎﺿﻞ ﻋﻠﻤﺪﺍﺭ ﺷﻬﯿﺪ
ﺳﯿﺼﺪ ﻭ ﺍﻧﺪﯼ ﺻﺤﺎﺑﯽ ﺭﺷﯿﺪ

ﺻﺒﺢ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍﺳﺖ، ﺩﯾﻦ ﺑﺎﻭﺭ ﺷﻮﯾﺪ
ﺑﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﺼﺮ ﺧﻮﺩ، ﯾﺎﻭﺭ ﺷﻮﯾﺪ
ﺍﺳﺐ ﻫﺎﯼ ﺭﺯﻣﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺯﯾﻦ ﮐﻨﯿﺪ
ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﺁﺫﯾﻦ ﮐﻨﯿﺪ
ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﺍﺯ ﺭﻩ ﻭﻟﯽّ ﮐﺮﺩﮔﺎﺭ
ﻭﺍﺭﺙ ﺣﯿﺪﺭ، ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺶ ﺫﻭﺍﻟﻔﻘﺎﺭ

ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻋﺠﻞ ﻟﻮﻟﯿﮏ ﺍﻟﻔﺮﺝ
ﺍﻟﻌﺠﻞ ﯾﺎ ﻣﻮﻻی ﯾﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻟﻌﺼﺮ ﻭﺍﻟﺰﻣﺎﻥ(ﻋﺞ)

این قاعده قمار« ایرانی» هاست...

من ندیدم که کریمی به کرم فکر کند

به چه مقدار به زائر بدهم فکر کند

 

ازشما خواستن عشق است، ضرر خواهدکرد

هرکه در وقت گدایی به رقم فکر کند

 

بهتر این است که زائر اگر آمد به حرم

دوقدم عشق بورزد سه قدم فکر کند

 

به کف صحن به گنبد به غم گوهرشاد

زیر این قبه به هستی به عدم فکر کند

 

به دو گلدسته دوتا ساق به دوش گنبد

به رواقی که شده پیش تو خم فکر کند

 

به چرا سال گذشته دو سه بار و امسال-

فقط این بار... به این قسمت کم فکر کند

 

به خودش...نه به کسانی که به یادش آمد

چون که در آینه کاری حرم فکر کند

 

موقع دست به سینه شدن و عرض سلام

کربلایی شده هرکس به عَلَم فکر کند

 

چون که از باب جواد تو کسی داخل شد

خنده داراست که دیگر به قسم فکر کند

 

بهترین نوع زیارت شده اینکه امشب-

هم کسی گریه کند پبش تو هم فکر کند...

(مهدی رحیمی)

سنگ حرم تو  نور پیشانی هاست
همسایگی ات ، فخر خراسانی هاست

ننداخته،تاس...«جفت- هشت»آوردیم!!

این قاعده قمار« ایرانی» هاست...

هوای چشمها ابریست...

تمام کوفه غمگین است هوای چشمها ابریست

یتیمان منتظر هستند کسی در کوچه پیدا نیست

یتیمی دامن مادر گرفته زار می نالد

زمین آرام می گردد ولی انگار می نالد

هوای چشمها ابریست تمام شهر غمگین است

غم تنهایی مردم برای کوفه سنگین است

 

مرحبا بر غیرت این مردم ایران زمین

مرحبا بر غیرت این مردم ایران زمین

آفرین بر این شکوه و عزت این سرزمین

خاک پاک این دیار آکنده از حس حضور

عطر خوب مهربانی با هوایش شد قرین

مردمانش با غرور و افتخارند یک به یک

در جهان یکدانه باشند و بزرگ و بهترین

یکسره با اقتدار آماده اند در صحنه ها

بر حضور و همت این مردمان صد آفرین

پر ز احساس و شعور و قوت و مردانگی

پر امید و با نشاط و مملو از عشق و یقین

اسوه صبر و شجاعت گنج ناب طالقان

پیرو راه ولایت حافظ قرآن و دین

خالق شور و حماسه اند هر زمان این مردمان

سرفرازی زین سبب با نام ایران شد عجین

برقرار و پایدار و جاودان بادا همه

زنده بادا تا ابد این سرزمین نازنین

یابن الحسن کجایی...

یابن الحسن کجایی مُردم از این جدایی

طاقت دگر ندارم آقا اگر نیایی

تاب و توان ندارم بی خواب و بیقرارم

هردم در انتظارم آقا تو از در آیی

بی تو زمانه غم دنیای درد و ماتم

در هر طرف در عالم مائیم و بی نوایی

کی میشود گذاری این پرده را کناری

کی میشود بیاری بر درد ما دوایی

کی میشود میسر دنیا کنی منور

از فتنه های آخر کی آوری رهایی

کی میدهی تو پایان بر شام تار هجران

کی میرسد به دوران ایام آشنایی

خدا کند که بیایی

الا که راز خدایی ، خدا کند که بیایی                                                 

                                   تو نور غیب نمایی ، خدا کند که بیایی

شب فراق تو جانا خدا کند به سرآید                                                

                                   سرآید و تو برآیی ، خدا کند که بیایی

دمی که بی تو سر آید خدا کند که نیاید                                                 

                                   الا که هستی مایی ، خدا کند که بیایی

فسرده غنچه گلها فتاده عقده به دلها                                                  

                                       تو دست عقده گشایی ، خدا کند که بیایی

ز چهره پرده بر افکن به ظلم شعله در افکن                                                        

                                        تو دست عدل خدایی ، خدا کند که بیایی

نظام هر دو جهانی امام عصر و زمانی                                               

                                      یگانه راهنمایی ، خدا کند که بیایی

تو مشعری، عرفاتی ، تو زمزمی تو فراتی                                                     

                                           تو رمز آب بقایی ، خدا کند که بیایی

دل مدینه شکسته حرم به راه نشسته                                              

                                                تو مروه ای، تو صفایی ، خدا کند که بیایی

به سینه ها تو سروری به دیده ها همه نوری                                                    

                                          به دردها تو دوایی ، خدا کند که بیایی

ترا به حضرت زهرا ، بیا ز غیبت کبری                                                  

                                             دگر بس است جدایی ، خدا کند که بیایی

جمعه يعنـــــــــى روح سبز انتظــــــــــار

جمعه يعنى يك غــــــزل دلــواپســــــــــى

جمعه يعنى گريه هــــاى بى كســــــــى

جمعه يعنـــــــــى روح سبز انتظــــــــــار

جمعه يعنى لحظه هاى بى قــــــــــرار

بى قـــــرار بــــى قـــراريـــــــــهاى آب

جمعه يعنــــــى انـــتـــــــظار آفـــــتاب

جمعه يعنى ندبـه اى در هجر دوست

جمعه خود نـــــــدبه گر ديدار اوست

جمعه يعنى لالـــه ها دلخون شوند

از غـــــــم او بيدها مجنون شوند

جمعه يعنــــى يك كوير بى قرار

از عطش سـرخ و دلش در انتظار

انتظار قـــــطره اى بــــاران عشق

تا فرو شويد غم هجــــران عشـق

جمعه يعنى بغض بـــى رنگ غـزل

هـق هـق بارانــــى چنــــگ غـزل

زخمــه اى از جنــس غم بر تار دل

تا فرو شــويد غـــم هــــجران دل

جمعه يعنـــى روح ســـبز انتظار

جمعه يعنى لحظه هاى بى قرار

بى قـــــرار بـــــى قراريهــاى آب

جمعه يعنـــــــى انتظار آفتـــاب

لحظه لحــظه بوى ظهور مى آيد

عطر نــاب گــل حــــضور مى آيد

سبـــز مـــردى از قبيـــله عشق

ساده و سبز و صبـــور مى آيـــد

الهم عجل لولیک الفرج

باز د لــم گــرفـته است ا ز غـمِ چشمهايِ تو

باز  د لــم گــرفـته است ا ز غـمِ چشمهايِ تو       خـيـس  شـده  نگا هـم از شبنم چشمهاي تو

تا كـه نگاه مي كني ، مي شوم از خودم تهي            حل شده ام چو قطره اي در يم چشمهاي تو

باز هـوس نـموده ا م، سعي صفا و مروه را             تا كـه غــزل بنو شم ا ز زمزم چشمهاي تو

تا كه به دار مي كشـد ، گـيسـوي تو دل مرا             چه چاره اي جز آن شوم ، ميثم چشمهاي تو

با ز عطش گرفته ام ، زهـُرمِ چشمِ مست تو             جـام گـرفـتـه ا م ز نـو ا ز جـَ‌‌ـم چشمهاي تو

گـنـد م گــوشـه ي لبت ، باز فريب مي دهد              بـا ز هــبــوط مي كـــنــد آ د م  چشمهاي تو

عـشـق دهـد گـواهي عـصمتِ دا مـن تـورا               تا كه مـسيح پرورا ست ، مـريم چشمهاي تو

هــيـچ هــوس نمي كـنـم ،جنّت جاودانه را               تـا كـه نـصـيـب مـن بـُـوَد،عـا لم چشمهاي تو

نيست دلي جزآ ن كه شد خسته زتيرهجرتو              چـيـسـت عـلاجِ زخمِ دل ؟ مرهمِ چشمهاي تو

مسيح آخرا لـزمان !جـسم زمين فسرده است              زنـد ه شـود بـا ر دگر ا ز  دم چـشـمـهـاي تو

كا ش شود دل حزيـن ، محرم رازسينه ات               كا ش شـود نـگـا هِ مـن ، هـمـد م چشمهاي تو

قـطعـه ي جـا ودا نه شد، نغمه ي عاشقانه ام             شعـرِد لــي سـروده ام ، بـا غــمِ چشمهاي تو

كرج – محمد علي جعفريان (عاشق)